Cork, Cobh, zuid Ierland Deelnemers: John, Yuri, David, Roger, Ernie, Freddy Met goede moed vertrokken we voor de eerste keer met 6 vrienden, richting Zaventem voor een 2- daagse vistrip naar het Ierse plaatsje Cobh. Ideaal gelegen aan een Atlantische stroming. Als een van de grootste Atlantische havens in Ierland was het het vertrekpunt voor 2,5 miljoen van de zes miljoen Ieren die naar Noord-Amerika emigreerden tussen 1848 en 1950. De Titanic maakte haar laatste stop in Cobh (dat toen Queenstown heette) voordat zij op 11 april 1912 de Atlantische oceaan opging voor haar eerste, en enige, reis richting New York City Helaas liep het op Zaventem in Brussel al gelijk mis voor de ‘Slikvissers’. Een naam die we onszelf al gauw hadden toegeschreven. Wegens een onvoorziene staking door het brandweerkorps van het vliegveld werd de vlucht in eerste instantie uitgesteld, en niet veel later, zelfs geschrapt! Na een kort crisis overleg hebben we besloten om de TGV te nemen naar vliegveld Charles de Gaulle in Parijs, om via daar alsnog een latere vlucht naar Dublin te kunnen nemen. We hebben daarbij niet nagelaten om in het centrum van Brussel nog een paar Stella’s te drinken om het moraal wat op te krikken. Na een vlotte rit, waarbij we voornamelijk in de bar van de TGV gezeten hebben, kwamen we dan aan in Parijs. Hier zijn we dan na een bezoek aan Mc Donalds, na enig wachten toch op de gegeerde vlucht van Airlingus kunnen stappen richting Dublin. Eenmaal aangekomen in Dublin was het reeds laat op de dag, en we hadden we nog een hele trip met de auto voor de boeg. Het links rijden was even wennen met de gloednieuwe, zilvergrijze Opel Zaffira. Na veel omwegen en zelfs een kort intermezzo met de Ierse politie, zijn we uiteindelijk in het kielzog van een taxi aangekomen bij onze bed & breakfast nabij de bestemming, Cobh. Het was inmiddels 04.30uur ’s nachts. Met een vertraging van in totaal meer dan 8 uur waren we dan toch eindelijk op de plaats van bestemming. Na een korte, doch welverdiende nachtrust, kregen we een heerlijk Engels ontbijt voorgeschoteld van onze gastvrouw in de B&B. Spiegelei, spek, worst, cheddar en koffie waarvan je nekhaar omhoog komt. Hierna was het met gezwinde spoed richting de haven van Cobh, om kennis te maken met de kapitein van onze visboot ‘Lee Star’ op de kade. De kennismaking met de grijsharige en ietwat dove schipper verliep vlot, en nadat alle materiaal aan boord was gebracht vertrokken we al snel richting de eerste visplek van de dag. Het was een ideale visboot, kleine 10 meter, met kleine oranje kajuit en een grote kuip met plek genoeg voor 6 vissers. Op de heenweg werden we alvast aangenaam verrast door een groepje dolfijnen die ons in de monding van de haven reeds kwamen verwelkomen. Niet snel daarna, werden de motoren van de Lee star stilgelegd door onze schipper. Nadat de korte zeehengels voorzien van rol ogen werden opgetuigd, gingen de eerste haken overboord. Onze haken waren voorzien van shads, muppets en veren. Na enige uitleg hoe best te vissen in deze contreinen, werden al snel de eerste vissen aan boord getakeld. Dit was de eerste kennismaking voor de slikvissers met het zogenaamde ‘pilkeren’ De vangsten bestonden voornamelijk uit Pollak. Deze varieerden in gewicht van 1 tot 3 kg! Hiernaast werden ook nog paling, koolvis, papegaaivis en gul gevangen Gemiddeld wist elke slikvisser rond de 20 vissen te vangen op de eerste dag. Enkel Freddy bleef wat achter met 1 exemplaar. Na een enerverende visdag kwamen we in de namiddag terug aan in de haven. Hierna zijn we in de plaatselijke pub nog enkele ‘pints Guinness ‘gaan drinken. Hier werden al de verhalen nog eens uit de doeken gedaan, zoals het een goede visser betaamt. Diezelfde avond met heel de groep lekker Indisch gaan eten in een plaatselijk restaurantje, waarbij we als koningen behandeld werden, vermits we bijna de enige gasten waren. Na een bezoek aan het plaatselijke danscafé zijn we uiteindelijk met een volle maag en een gesmeerde slokdarm, als blokken in slaap gevallen. De volgende dag, Zondag. Voor dag en dauw stonden we alweer klaar op de Kaai met op de achtergrond de machtige kathedraal van Cobh en de talloze bontgekleurde typische huizen. Dit keer zouden we op zoek gaan naar Haai en Conger-aal. Temeer omdat het redelijk hard waaide, was het geen sinecure om je evenwicht aan boord van de visboot te bewaren. Conger-aal werd er evenwel niet gevangen die dag. Enkel David ving een kleine zandhaai van ong 50 cm. Niettemin konden we nog wel de nodige pollak, leng en gul boven halen. Na een 2e geslaagde dag, stopte de teller bij Freddy op 3 vissen, waarna hij de memorabele woorden sprak: ‘toch veel geld, voor 3 vissen, zo’n weekendje’. Na alweer een gezellig namiddag in de pub, waarna we in een restaurant aan de haven biefstuk zijn gaan eten, sloten we ook deze woelige visdag in gezelligheid af.  Nadat we onze koffer terug hadden ingepakt voor de terugreis, stond nog een bezoekje aan de Guinness brouwerij in Dublin op de planning. Helaas…….net voor we daar zijn aangekomen…sloeg het noodlot toe. Aan een oranje licht op de ring van Dublin zette onze chauffeur van dienst, de huurauto iets te kordaat stil, ……en had de truck achter ons dit te laat gezien. Vervolgens knalde deze vol op de achterkant van onze auto. Resultaat: auto in de kreukels, achterruit gesneuveld en paar mensen met nekklachten…. Desalniettemin zijn we er gelukkig nog goed vanaf gekomen. Vooral Roger, die in de achterste extra stoel zat van de Opel mocht van geluk spreken. De toestand van de auto was minder rooskleurig. Uiteraard zijn we hierna met de gehavende wagen rechtstreeks richting Dublin vliegveld gereden. We haalden ons vliegtuig gelukkig wel op tijd voor de terugvlucht richting Brussel. In het vliegtuig huiswaarts, konden we terugblikken op een weekendtrip waarin alle elementen aanwezig waren. Ergernis, stress, voldoening, vreugde, schrik, geluk, pech, plezier en gezelligheid. Alhoewel we afgesproken hebben om op de volgende trip de negatieve elementen thuis te laten. In elk geval, de ‘slikvissers ‘zijn geboren in Ierland en nog vele mooie trips zullen volgen. In Cobh, ligt de ‘bron’ van de slikvissers. David